بررسی میزان انطباق رفتار نگارشی نگارندگان و کاربران پایگاه‌های اطلاعات علمی فارسی با دستورالعمل‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ارتباط با پیوسته‌نویسی، نزدیک‌نویسی و جدانویسی کلمات

چکیده هدف: هدف کلی پژوهش حاضر شناخت میزان انطباق رفتار نگارشی نگارندگان و کاربران پایگاه‌های اطلاعات علمی فارسی با دستورالعمل‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی از نظر پیوسته‌نویسی، نزدیک‌نویسی و جدانویسی کلمات است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر طرح تحقیق، ارزیابانه است. جامعه پژوهش را یکی مدارک موجود در پایگاه‌های مگیران، مرکز منطقه‌ای و اس.آی.دی؛ و دیگری دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی (94-93)تشکیل می‌دهد. ابزار پژوهش دو سیاهه وارسی محقق ساخته بود که هر سیاهه شامل 12 مصداق (کلیدواژه) از مجموع قواعد گزینش شده دستورالعمل‌های مصوب فرهنگستان بود. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد رفتار نگارشی کاربران تنها در 25/23 درصد از موارد منطبق با قواعد دهگانه دستورالعمل‌های مصوب فرهنگستان بود؛ و در مقابل، 75/76 درصد از کاربران این قواعد را نادیده گرفته بودند. رفتار نگارشی نگارندگان در 40 درصد از موارد مغایر با قواعد دهگانه دستورالعمل‌های فرهنگستان بود و در مقابل، 60 درصد از نگارندگان این قواعد را رعایت کرده‌ بودند. نقطه مشترک رفتار نگارشی دو گروه این بود که هر دو، شکل نگارشی جدانویسی (اعم از بافاصله یا نیم‌فاصله) را بر پیوسته‌نویسی ترجیح می‌دادند. از دیگر یافته‌های پژوهش این بود که علیرغم آشنایی 6/62 درصد از کاربران با نحوه درج نیم‌فاصله از طریق صفحه کلید، در عمده قواعد دهگانه اغلب کاربران شکل نگارشی پیشنهادی فرهنگستان، یعنی نزدیک‌نویسی (نیم‌فاصله نویسی) را رعایت نکرده بودند. اصالت/ارزش: به پشتوانه پژوهش حاضر، فرهنگستان می‌تواند نسبت به سیاست‌گذاری جهت محقق ساختن یک رسم‌الخط واحد و مورد پذیرش طیف گوناگون استفاده‌کنندگان گام بردارد.